PARİS MÜZELERİ
Verailles, Fontainbleau, Saint-Germain-en-Lay, d’Ecouen, de Compiegne et de Malmaison gibi şehir dışında kalan uluslararası üne sahip müzeleri bir yana bıraksak bile suriçi Paris’de yüzün üstünde müze bulunmaktadır. Devlet, Paris Belediyesi, Vakıflar, Dernekler veya özel kişiler tarafından kurulan ve yönetilen bu müzeler başta sanat, tarih ve arkeoloji olmak üzere bütün insan etkinliklerini bilim ve teknik de dahil ve tabiat örneklerini konu edinmektedir.
Şüpesiz bu sayısız kurumların içinde dünyanın en büyük müzelerinden biri, hatta en büyük müzesi olarak anılan Louvre müzesinin yeri tartışılmaz bir önem tutmaktadır. XVIII. yy’da Paris’de devrim rüzgarlarının estiği yıllarda halka açık ilk müzelere ansiklobetistlerin itkisiyle kurulmaya başladı. 10 Ağustos 1793’de, Louvre sarayının büyük galerisinin batı cepesinde beşyüzün üstünde tablonun ve yüzün üstünde sanat eserinin sergilendiği Muséum de la République (Cumhuriyet Müzesi) kapılarını halka açtı. Aynı tarihlerde Muséum d’Histoire Naturelle, 10 Haziran 1793 (Tabiat Tarihi Müzesi), Musée des Arts et Métiers, 10 Ekim 1794 (Meslekler ve Zanaatlar Müzesi), Musée des Monuments Français, 21 Ekim 1795(Fransa Abideler Müzesi) de hizmete açılacaktı. Kuşkusuz bu müzelerin bu kadar kısa bir zamanda örgütlenmesinde kralar tarafından oluşturulmaya başlanmış koleksiyonların büyük katkısı olacaktı. Louvre Müzesinin tablo koleksiyonları XV.yy’da kral I. François tarafından toplanmaya başlanan Italyan ressamlarının tabloları, Léonardo da Vinci’nin eseri Mono Lisabu tarihte Fransa’ya getirilecekti, ve onu takip eden kralların katkılarıyla oluşacaktı. Aynı şekilde Tabiat Tarihi Müzesinin köklerini Botanik bahçesinin kuruluşuna önayak olan XII. Louis’nin doktoru Guy de Labrosse de, Teknikler Müzesininkini XIV. Louis’nin inisiyatifi ile kurulan Observatoire (Rasathane)de toplanan makina ve cihaz örneklerinde, Musée de l’Armée (Askeriye Müzesi)’nin kini Bastille kalesinde genç subayların eğitimi için toplanan silah modellerinde, Milli Kütüphanenin eşsiz madalya koleksiyonun köklerini yine I. François tarafından oluşturulmaya başlanan IV: Henri ve XIV. Louis tarafından zenginleştirilen kolleksiyonlarda aramak gerekir. Napoléon Bonapart’ın Parisi kurduğu birinci imparatorluğun başkenti yapma emeli doğrultusunda Avrupa’nın dört bir köşesinden elkoyarak Parise topladığı sanat eserleri ile inanılmaz kolleksiyonlara sahip olacak müzeler Waterloo bozgunundan sonra sahiplereri tarafından geri alınınca eski çaplarına geri döneceklerdi. Bu tarihte Napoléon Müzesi olarak anılan Louvre Müzesi 5000 in üzerinde sanat eserini kaybedecekti.
İmparatorluk dönemini takip eden restorasyon döneminde XVIII. Louis tarafından Luxembourg Sarayında yaşayan artistlere ayrılmış bir resim müzesi acılalacak dı. İkinci dünya savaşına kadar devam edecekolan bu müze savaştan sonra kurulacak Musée National d’Art Moderne adını alacak ve şimdiki Tokyo sarayına yerleşecekti. Devrim sırasında hasara uğrayacak olan ve Duhamel du Montceau maket kolleksiyonlarından oluşan Deniz Müzesi Concorde meydanındaki Denizcilik Bakanlığı binasını terk edip önce Louvre Müzesinin alt katlarından birini işgal ettikten sonra ikinci dünya savaşı sıralarında günümüzdeki mekanı Chaillot sarayına yerleşecekti. Yine restorasyon döneminde, Alexendre du Sommerard adlı bir asilzadenin orta çağ ve rönesans dönemine ait eserlerden oluşan koleksiyonlarının devlet tarafından 1843’de satın alınmasıyla oluşacak sanat eseri ve antika eşyalardan oluşan önceleri Musée des Termes et de l’Hôtel Cluny olarak, günümüzde Musée du Moyen Age (Orta Çağ Müzesi) olarak anılan müze kurulacaktı.
1871 Paris Komünün’den sonra müze kurma ve yönetme Devlet tekelinden çıkmaya başlıyor, yerel yönetimler ve özel kişilerin inisiyatifi ile kurulan müzeler gün görüyor.Victor Hugo, Honoré de Balzac’ın oturdukları evler Paris Belediyesi tarafından müze haline getiriliyor.
